สัปปัญญวรรคที่ 6

ผู้ประกอบด้วยธรรม 4 ประการเป็นพระโสดาบัน

[1621] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ประกอบด้วยธรรม 4
ประการ ย่อมเป็นพระโสดาบัน มีความไม่ตกต่ำเป็นธรรมดา เป็นผู้เที่ยงที่จะ
ตรัสรู้ในเบื้องหน้า ธรรม 4 ประการเป็นไฉน อริยสาวกในธรรมวินัยนี้
ประกอบด้วยความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระพุทธเจ้า... ในพระธรรม ...
ในพระสงฆ์... ประกอบด้วยศีลที่พระอริยเจ้าใคร่แล้ว .. . ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
อริยสาวกประกอบด้วยธรรม 4 ประการนี้แล เป็นพระโสดาบัน มีความไม่
ตกต่ำเป็นธรรมดา เป็นผู้เที่ยงที่จะตรัสรู้ในเบื้องหน้า พระผู้มีพระภาคเจ้าได้
ตรัสพระพุทธพจน์นี้ว่า
[1622] ผู้ใดมีศรัทธาตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว
ในพระตถาคต มีศีลอันงาม ที่พระอริย-
เจ้าใคร่แล้ว สรรเสริญแล้ว มีความเลื่อม
ใสในพระสงฆ์ และมีความเห็นตรง บัณ-
ฑิตเรียกผู้นั้นว่า เป็นคนไม่ขัดสน ชีวิต
ของเขาไม่เปล่าประโยชน์ เพราะฉะนั้น
บุคคลผู้มีปัญญา เมื่อระลึกถึงคำสอนของ
พระพุทธเจ้า พึงประกอบตามซึ่งศรัทธา
ศีล ความเลื่อมใส และความเห็นธรรม.
จบสคาถกสูตรที่ 1
* สูตรที่ 1 ไม่มีอรรถกถาแก้

2. วัสสวุตถสูตร

ว่าด้วยพระอริยบุคคลมีน้อยกว่ากันโดยลำดับ

[1623] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหาร
เชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี กรุงสาวัตถี ก็สมัยนั้น ภิกษุรูป
หนึ่งอยู่จำพรรษาในกรุงสาวัตถีแล้ว ไปโดยลำดับ ถึงกรุงกบิลพัสดุ์ ด้วย
กรณีย์บางอย่าง พวกเจ้าศากยะชาวกรุงกบิลพัสดุ์ได้ทราบข่าวว่า ภิกษุรูปหนึ่ง
อยู่จำพรรษาในกรุงสาวัตถี มาถึงกรุงกบิลพัสดุ์แล้ว จึงเสด็จเข้าไปหาภิกษุรูป
นั้นถึงที่อยู่ ทรงอภิวาทภิกษุนั้นแล้วประทับนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้น
แล้ว ได้ตรัสถามภิกษุนั้นว่า
[1624] ข้าแต่ท่านผู้เจริญ พระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ประชวร และยัง
มีพระกำลังหรือ.
ภิกษุนั้นทูลว่า พระผู้มีภาคเจ้าไม่ประชวรและยังมีพระกำลัง ขอถวาย
พระพร.
ศ. ข้าแต่ท่านผู้เจริญ พระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะไม่ป่วยไข้
และยังมีกำลังหรือ.
ภิ. แม้พระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะก็ไม่ป่วยไข้และยังมีกำลัง
ขอถวายพระพร.
ศ. ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ภิกษุสงฆ์ไม่ป่วยไข้ และยังมีกำลังหรือ.
ภิ. แม้ภิกษุสงฆ์ก็ไม่ป่วยไข้และยังมีกำลัง ขอถวายพระพร.
ศ. ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ระหว่างพรรษานี้ อะไร ๆ ที่ท่านได้ฟังมา
ได้รับมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาคเจ้า มีอยู่หรือ.